Mijn kinderen eten graag chips. Ik ook. Ik weet niet hoe ze gemaakt worden, maar ze zijn echt heerlijk. Yum. Als we besluiten een aperitief te nemen met de kinderen, hebben we een vreemd ritueeltje: naast de chips voegen we, ter compensatie, wat gezonde snacks toe (gehakte groenten, olijven, zoutloze crackers, ...) en we staan erop dat deze worden opgegeten voordat we aan de chips beginnen. Meestal is deze aankondiging een beetje een schok, want uiteindelijk is iedereen geïnteresseerd in de chips... Er is dus altijd een moment van aarzeling wanneer wij, als ouders, aandringen op het goede van de groenten, totdat we uiteindelijk loslaten en alle chips in één, twee, drie gaan. De groenten belanden echter de volgende dag in de soep.
Voedingsdeskundigen zullen u vertellen. Chips staan niet in de voedselpiramide. Te veel zout, te veel vet, te weinig voedingsstoffen. Het zijn producten gemaakt voor ons plezier. Dat is ook belangrijk, maar het vormt beslist geen goede basis voor ons dieet.
In de vele generaties voor ons werd de smaak van onze voorouders gevormd ten gunste van bepaalde zeldzame voedingsmiddelen die hen gezond hielden: vet, zoet of zout. Stel je een hominide voor die in de Afrikaanse savanne naar voedsel zoekt. Als hij het geluk heeft om een boom vol rijp, zoet fruit tegen te komen en de dieren hebben het nog niet allemaal opgegeten, zou hij er dan niet goed aan doen het erop te wagen en zoveel mogelijk te eten? Misschien komt die kans dit jaar niet meer. Dezelfde analogie geldt voor zout of vet, ook zeer noodzakelijke en energieke voedingsmiddelen ...
...zolang ze in redelijke hoeveelheden worden gegeten. En daar wringt de schoen. Sinds landbouw en handel jacht en verzamelen hebben vervangen als onze voedselbron, zijn deze ooit schaarse voedingsmiddelen overvloedig geworden. En met goede reden. Er is een enorme markt voor voedsel dat iedereen wil eten. Dit voedsel is zeer overvloedig geworden. Zo ook onze taille.
Wat heeft dit met honden te maken? Het is redelijk om aan te nemen dat de smaak van honden, net als die van ons, is gevormd door een lange evolutie, zodat ze een voorkeur hebben voor bepaalde voedingsmiddelen, die zeldzaam zijn in de natuurlijke omgeving en gunstig voor hen zijn. Het is ook redelijk om aan te nemen dat deze voedingsmiddelen dankzij de handel en de landbouw nu ruimer voorhanden zijn dan toen de wilde voorouders van onze honden zich 20-30.000 jaar geleden voedden.
De meeste honden zijn dol op Bazoef-brokken en wij zijn er erg blij mee. Maar we krijgen nog steeds af en toe de dodelijke opmerking "Mijn hond had liever zijn oude brokken".
Dus ja, honden hebben allemaal een andere relatie tot voedsel en zoals mijn dochter vaak zegt: "Over smaak en kleur valt niet te twisten". Ze zegt het echter vaker over tomaten dan over chips. En dat is mijn punt.
Honden hebben allemaal een andere smaak, zeker, maar als je goedkoop het voer wilt maken waar de meeste honden dol op zijn, moet je het equivalent van hondenchips maken. Neem gewoon een paar goedkope ingrediënten en voeg daar een zogenaamd smaakversterkend middel aan toe: een mengsel van ingrediënten dat de brokken ultra smakelijk maakt. Het gebruik ervan betekent niet dat de brokken van goede of slechte voedingskwaliteit zijn. Mijn punt is eerder dat deze producten kunnen worden gebruikt om producten van dubieuze kwaliteit te maskeren, zodat honden ze lekker vinden.
Om het voer van uw hond te kiezen, is zijn neus niet voldoende. U zult goed moeten letten op de samenstelling ervan: hoogwaardige eiwitbron, aanwezigheid van groenten, koolhydraten, fruit, en niet alleen afgaan op het feit dat uw hond ze lekker vindt.
Bij Bazoef hebben we gekozen voor een vegetarisch smaakmiddel. Dit is omdat we geloven dat insecteneiwit het enige dierlijke ingrediënt zou moeten zijn. Naast het insecteneiwit hebben we plantaardige bronnen (erwten, rijst, cichorei) en fruit (appels, pompoen, veenbessen) toegevoegd om ons recept aan te vullen met vezels en het een smakelijke smaak te geven. We vertrouwen op de kwaliteit van de ingrediënten in ons voer om het de hond lekker te laten smaken.
Dus ja, uw hond gaf misschien de voorkeur aan zijn vorige brokken. Het is ook bijna zeker dat uw kind liever patat eet dan salade.
